Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πάντα συμβουλές. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζονται είναι ένα χέρι για να κρατηθούν, ένα αυτί να τους ακούσει και μιά καρδιά που να μπορεί να τους καταλάβει!
– Μικρός Πρίγκηπας
ΣΥΧΝΕΣ
Ερωτήσεις
Η διάρκεια μιας συνεδρίας είναι 50 λεπτά. Το πόσο συχνά χρειάζεται να πηγαίνει κάποιος στον ψυχολόγο, είναι κάτι που ορίζεται από τον ειδικό και τον θεραπευόμενο με βάση τη σοβαρότητα της κατάστασης που χρειάζεται αντιμετώπιση. Συνήθως οι συνεδρίες είναι εβδομαδιαίες, μπορεί όμως να πραγματοποιούνται πιο συχνά ή και πιο αραιά ανάλογα με την περίπτωση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς μπορούν να προλάβουν ή και να διαχειριστούν πολλά από τα προβλήματα που μπορεί να παρουσιάσουν τα παιδιά τους. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που νιώθουν ανήμποροι είτε γιατί δεν γνωρίζουν τι να κάνουν ή γιατί προσπαθούν με λάθος τρόπο και δίχως αποτέλεσμα.
Ο ψυχολόγος είναι απαραίτητος όταν:
- Υπάρχουν προβλήματα στην επικοινωνία του γονέα με το παιδί.
- Το παιδί/έφηβος διακατέχεται από άγχος, κατάθλιψη, φοβίες, κρίσεις πανικού, συχνές εναλλαγές διάθεσεις, εμμονές κ.λπ.
- Παραπονιέται διαρκώς για πονοκέφαλο, πόνους στην κοιλιά, αϋπνίες ή έχει συχνοουρία χωρίς να ανιχνεύεται ιατρική αιτία.
- Εμφανίζει προβλήματα συμπεριφοράς όπως ψέμα, κλοπή, ξεσπάσματα θυμού, ή άλλες ασυνήθιστες συμπεριφορές απο αυτές που έχετε συνηθίσει.
- Η οικογένεια έχει βιώσει έναν χωρισμό ή ένα θάνατο και χρειάζεται ειδική διαχείριση για το παιδί/έφηβο, ή περνάει μία δύσκολη περίοδο εξαιτίας ενός έντονου τραυματικού γεγονότος που δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε ο γονέας, αλλά ούτε και το παιδί.
- Αντιμετωπίζει δυσκολίες στις σχέσεις με τους συνομήλικους του, νιώθει μοναξιά, απομόνωση, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, δε φέρει εμπιστοσύνη στους άλλους, επιλέγει φίλους που παρουσιάζουν άσχημες συμπεριφορές.
- Παρουσιάζει προβλήματα στη σχολική του επίδοση, έχει έλλειψη ενδιαφέροντος για το σχολείο, μαθησιακές δυσκολίες, ΔΕΠ-Υ, εμπλοκή σε σχολικό εκφοβισμό, σχολική άρνηση κ.λπ.
- Καταναλώνει αλκοόλ, κάνει κατάχρηση ναρκωτικών ή επιλέγει φίλους που είναι χρήστες ουσιών.
- Έχει τραυματικές εμπειρίες απο σεξουαλική κακοποίηση/παρενόχληση, σχολικό εκφοβισμό, κ.λπ.
- Συγχέεται σχετικά με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.
- Υπάρχουν χρόνια προβλήματα υγείας που επηρεάζουν τη ζωή του, όπως διαβήτης, διατροφικά προβλήματα, επιληψία, κ.λπ.
- Υπάρχει υποψία κάποιας ψυχικής διαταραχής.
Πολύ συχνά το επάγγελμα του ψυχολόγου μπερδεύεται με αυτό του ψυχιάτρου. Ωστόσο ενώ και οι δυο ασχολούνται με την ψυχική υγεία του ατόμου και σε κάποιες περιπτώσεις συνεργάζονται, οι ρόλοι τους είναι απολύτως ξεχωριστοί.
Ο ψυχολόγος είναι πτυχιούχος αποκλειστικά της επιστήμης της Ψυχολογίας ενώ ο ψυχίατρος έχει ολοκληρώσει σπουδές Ιατρικής και έχει ειδικευτεί στην Ψυχιατρική. Η σημαντικότερη διαφορά των δύο αυτών επαγγελμάτων έχει να κάνει με το γνωστικό αντικείμενο των σπουδών και τον τρόπο παρέμβασης.
Ο ψυχίατρος ασχολείται με ψυχικές διαταραχές σε οργανική βάση και έχει τη δυνατότητα να παρέμβει με φαρμακευτική αγωγή. Αρκετοί ψυχίατροι εκπαιδεύονται και στην ψυχοθεραπεία αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν και ψυχοθεραπευτικά.
Σε αντίθεση, ο ψυχολόγος εστιάζει στις γνωστικές, συμπεριφοριακές και συναισθηματικές πλευρές των συμπτωμάτων, αναζητεί τις αιτίες που τα συντηρούν και επεμβαίνει σε αυτές. Στον ψυχολόγο μπορεί να απευθυνθεί όποιος αντιμετωπίζει ψυχολογικό πρόβλημα που δυσκολεύει την καθημερινότητά του ακόμα και όταν δεν υπάρχει ψυχική διαταραχή ή ψυχοπαθολογία.