Πόσο εύκολο είναι να εθιστεί ένα παιδί στα ηλεκτρονικά και το διαδίκτυο, και από τι εξαρτάται;

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται εκτεταμένη χρήση του Διαδικτύου και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, με έναν από τους τρείς χρήστες να είναι παιδί. Παιδιά και έφηβοι δαπανούν ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, του κινητού ή τάμπλετ, παίζοντας on-line παιχνίδια, video games, και συνομιλώντας σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.
Αναμφισβήτητα, η ψηφιακή τεχνολογία αποτελεί μέρος στη ζωή μας και μάλιστα γεγονός μη αναστρέψιμο, καθώς διευκολύνει τη καθημερινότητα σε πολλά επίπεδα. Όμως, όπως εντοπίζουμε τα θετικά αυτής της κατάστασης, πρέπει να δώσουμε ανάλογη έμφαση και στους κινδύνους που εγκυμονούν.

Τί γίνεται όταν ένα παιδί αντικαθιστά την πραγματική ζωή με τη διαδικτυακή;

Το παραπάνω ερώτημα και πολλά ακόμη βασανίζουν τη σκέψη αρκετών γονέων που σήμερα βλέπουν τα παιδιά τους να περνάνε ώρες μπροστά σε μια οθόνη, και να οδηγούνται σε ένα είδος εθισμού.

Πλέον τα παιδιά δεν κοινωνικοποιούνται όπως τα παλαιότερα χρόνια. Δεν έχουν την ίδια όρεξη για συζήτηση ή παιχνίδι, και στρέφονται ολοένα και συχνότερα προς το διαδίκτυο. Για αυτά, είναι ένας εύκολος τρόπος να καλύψουν ορισμένες από τις ανάγκες τους, προσωπικές δυσκολίες ή δυσάρεστα συναισθήματα όπως η μοναξιά, το άγχος και η θλίψη.Επιπλέον, διαθέτουν αρκετό ελεύθερο χρόνο, γεγονός που τους καθιστά στην ευάλωτη κοινωνική ομάδα ως προς την τάση για εθισμό.

Ο όρος «εθισμός» στο διαδίκτυο παραμένει αμφιλεγόμενος από την επιστημονική κοινότητα. Βασικό σημάδι εθισμού είναι όταν υπάρχει έμμονη καθημερινή και πολύωρη ενασχόληση που οδηγεί σε παραμέληση δραστηριοτήτων, μείωση σχολικών επιδόσεων και απώλεια της λειτουργικότητας. Ο τρόπος που θα σχετιστεί το παιδί με το διαδίκτυο ή το ηλεκτρονικό παιχνίδι, θα καθορίσει και τον βαθμό της επικινδυνότητας για τη προσωπική του εξέλιξη.

Ο εθισμός είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Ένας απο αυτούς είναι η παρουσία άλλων ψυχικών διαταραχών, όπως η κατάθλιψη, οι αγχώδεις διαταραχές, οι διαταραχές προσωπικότητας και η κοινωνικοφοβία. Για παράδειγμα, ένα παιδί ή έφηβος που έχει τάσεις για απομόνωση, υστερεί σε κοινωνικές δεξιότητες, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση ή άσχημη εικόνα για τον εαυτό του, είναι πιο επιρρεπής στο να εθιστεί για να «κρύψει» τις αδυναμίες του. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και η έλλειψη γονεϊκού προτύπου. Οι γονείς σήμερα απουσιάζουν αρκετές ώρες από το σπίτι ή ακόμη και εκείνες που βρίσκονται σε αυτό δεν ασχολούνται με το παιδί λόγω άλλων υποχρεώσεων, φορτωμένης ψυχολογικής κατάστασης ή αναζήτησης προσωπικού χρόνου και ηρεμίας για τους ίδιους. Η έλλειψη εποικοδομητικού χρόνου με τους γονείς, που άθελα κάνει τα παιδιά να αισθάνονται παραμελημένα, δημιουργεί ένα “κενό” σε αυτά και τους ωθεί να θέλουν να καλύψουν συγκεκριμένες ψυχολογικές ανάγκες μέσω του διαδικτύου.

Μπορεί η ψηφιακή τεχνολογία να έχει αρκετά οφέλη στη σύγχρονη ζωή, όμως οι κίνδυνοι από την ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου και από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι αρκετοί. Γι’ αυτό κρίνεται απαραίτητη η εκπαίδευση τόσο των παδιών και των εφήβων, όσο και των γονέων.

Τέλος, η αναζήτηση ψυχολογικής στήριξης και βοήθειας δε θα πρέπει να σας τρομάζει, αλλά να σας οδηγήσει στο να βρείτε την ασπίδα προστασίας της ψυχικής υγείας και βελτίωσης της καθημερινότητας του παιδιού σας. Οπότε, όταν παρατηρείτε πως το παιδί σας αποζητά συνεχώς περισσότερο χρόνο σε μία οθόνη, αδυνατώντας να σταματήσει, με αποτέλεσμα να λέει συχνά ψέματα, να είναι οξύθυμο, να παραμελεί άλλες υποχρεώσεις ή και τη προσωπική του υγεία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας .